#lepszyporód

Trafiłam na tą akcję i choć cieszę się, że kobiety mają odwagę mówić co je spotkało i walczyć, żeby było lepiej, to jestem przerażona i boję się jak cholera, że i mi może się coś takiego przydarzyć. Dzisiaj akurat czytałam te kartki, Luby stał za mną i tylko coraz mocniej pięści zaciskał. Na koniec powiedział, ze choćby nie wie co to mnie samej na porodówkę nie puści i że będzie przy mnie w każdej sekundzie. Ku*wa! XXI wiek i takie historie… Brak słów.

Córkę rodziłam w 2009 roku, tak jak Ty Jasia 17 czerwca:) Wiem, że może to zabrzmi abstrakcyjnie dla wielu kobiet ale bardzo miło wspominam swój poród. Położna, która podczas porodu była bardzo pomocna i wyrozumiała i pielęgniarki które już na oddziale pomagały i dawały wskazówki co do karmienia itp. Syna rodziłam rok temu. Ten sam szpital, ta sama położna i tak samo fachowa opieka. Szpital Jana Bożego w Lublinie. Owszem kiedyś moja mama pracowała tam jako pielęgniarka i można by powiedzieć „po znajomości” ale wiele moich koleżanek rodziło tam i mają taką sama opinie co ja. I sama leżąc na sali widziałam jak te pielęgniarki które dla mnie były miłe są tak samo miłe dla innych pacjentek:) Co do zarzutów do szpitala to jedynie to że jest stary, owszem porodówka po remoncie ale sale na oddziale noworodkowym wieloosobowe (7 mam+7 dzieci) i łazienka na korytarzu ale przy miłej atmosferze i pomocnej służbie zdrowia da się wytrzymać te kilka dni. Pozdrawiam Ola

Ja rodzilam w 2011 w moim malym rodzinnym miasteczku w Swiebodzicach. Polozne byly do rany przyloz- przerazalo mnie ze takie mlodziutkie i gdyby nie jedna to pewnie bym nie urodzila. Nigdy nie zapomne jak darlam sie ze nie dam rady, a ona glaskala mnie po rece…
Za to lekarz nie byl mily. Gdy powiedzialam ze przez ciaze przytylam 30kg powiedzial mi tyle przykrych slow, ze lzy same sie cisna do oczu. Miedzy innymi ze 30kg to on by przytyl w 30 lat, ale nie w 9 miesiecy, wiec „jak tak chcialam tak mam- porod bedzie dlugi i bolesny”. Musze dodawac ze ryczalam podczas wstepnego badania. Pozniej pamietam ze widzialam go dopiero gdy przebijal wody i juz wtedy gdy byl zbulwersowany moim placzem i „nieporadnoscia” i wypchnal Alana reka, po czym gdy podziekowalam mu, machnal reka stojac plecami i wyszedl… Przykre to bylo. Rozumialam go, ale mogl byc bardziej taktowny…

Ja pomimo tego, że wystąpiły komplikacje i poród zakończył się cc, to poród i pobyt w szpitalu wspominam miło. Położne wspaniałe, ordynator szybką decyzją uratował Polkę, salowa cudowna. Jedyny zgrzyt, to kobieta „od dzieci” (nie wiem położna czy ktoś) co stwierdziła jak mi pierwszy raz Polę przyniosła, że „z tych piersi mleka nie będzie”, a było- 8 miesięcy karmiłam.
A tak super, 3-osobowe sale, z toaletą. Położne miłe, a nawet nadgorliwe, bo z chęcią przystawały na prośbę o przeciwbólowe po cc, a nawet same proponowały jak nie chciałam. Jedynie te baby od dzieci dziwne.
Szpital mogę śmiało polecić

Ja pierwszy poród przyplacilam trauma. Parlam prawie 8 godzin i lekarz podczas pełnej akcji porodowej stwierdzil , ze jak nie chce współpracować to on wychodzi. Wczesniej bez mojej zgody rozepchal szyjke macicy. Bolalo okropnie. Tak sie darlam ze zapewne slyszal mnie caly kompleks szpitalny. Mdlalam z wycieńczenia. Ostatecznie zrobili mi cesarke. Kiedy okazało się ze jestem w drugiej ciąży miałam paranoje dotyczaca porodu. Na szczęście mogłam sama wybrać, czy chce rodzic naturalnie czy przez cc. Mimo ze miałam CC na życzenie położne i pielegarki były mile i pomocne. Byłam mile zaskoczona i cieszylam się taka fachowoscia i empatia ze strony personelu. Zawsze przychodzily gdy dziecko plakalo za długo albo trzeba było pomoc. Problemów z dokarmianiem tez nie było. Jeśli któraś kobieta chciała na korytarzu stal enfemil w buteleczkach i można było brać. Także pierwszy poród okropny za to drugi na wielki plus!!!!

U mnie położne były prze miłe te nasze położe bo te dziećie do nas się odnosiły chamsko że tego czy tamtego nie umie, a jak miałam umieć jak pierwsze dziecko.

Pamiętam jeszcze jedno jak zaczynały mi się skurcze i ja zaczełam troche stękać bo bolało a potem już troche głośniej to ona do mnie żebym przestała bo ma dosyć tych wrzasków innych a moje typowe to się dopier zaczną!

Ja mam porownanie..
Rodzilam w sw rodzinie i na polnej..

POLNA zdecydowanie lepiej wypadla.. Ale mialam tam lekarza u ktorego zostawilamw ciazy 2 tysiace podczas wizyt 😛 takze masz racje ze tak to dziala

Ja trafiłam na tak zwany czarny poniedziałek, więc ciężko mi ocenić, czy to był standard, czy zazwyczaj nie odwiedzają kobiet przez 5 godzin, jeśli nie wrzeszczą. A ja mam tak, że jak mnie bardzo boli, to się zacinam i nawet nie syczę. Jak mało boli, to krzycze. Taki paradoks. Więc wpadały do mnie raz na kilka godzin, to pielęgniarki, to lekarka i traktowały niemal jak powietrze. Na szczęście był przy mnie Niemałż, którego miał nie być, bo nie chciałam, ale potem wyszło, że w zasadzie już oboje chcieliśmy. Jak sobie poczytałam o przyśpieszaniu na siłę porodów i inne sytuacje okołokleszczowe, to w sumie nie marudzę, że mi nie dali oxy na przyśpieszenie, co w moim przypadku może by doprowadziło do sn. A tak doprowadziło do tego, że dziecko się przekręciło, główka zaklinowała na wejściu w kanał i trza było cc. Zaczęli mi ją robić nie mając mojej krwi. I jak się okazało po otwarciu, że mam popękaną macicę w trzech miejscach i robi się niewesoło, to dopiero się zorientowali. Mimo wszystko zachowali zimną krew, znaleźli osocze, dali mi zamiast krwii, krew dojechała po paru godzinach, ja przeżyłam. Ale potem była chyba niezła awantura (zrobił ją profesor, który zdecydował o natychmiastowej cesarce), bo mało mnie nie zabili, więc cały personel chodził przy mnie jak na palcach. Tylko raz usłyszałam od pediatry, że „najpierw karierę i pieniądze robią, a potem dzieci”, to mu się odcięłam, że gdzie ta kariera i pieniądze, oszukali mnie. Obróciłam w żart, ale jakby trafiło na wrażliwszą? Na szczęście mam swoje lata i mnie takie teksty nawet nie wkurzają. Pani od laktacji była jak złoto, gdyby tak w każdym szpitalu było, ech. A, rodziłam na Karowej w Warszawie.

A ja miałam zwykłą położną.Nie była zbyt miła, ale i nie nietaktowna. Nie trzymała mnie za rękę(choć wiedziała,że strasznie byłam zdenerwowana nie nie porodem, a czyimś zachowaniem) ale rozmawiała ze mną i nie zrobiła nic co mogłoby spowodować ból. Za to niemiło wspominam położną z porannej zmiany za to,że nawrzeszczała na mnie za to,że nie wiem,że mój syn ma konflikt grup głównych krwi(nie chodzi o Rh). Skąd miałam wiedzieć w 2 h. po porodzie o tym,że coś z krwią dziecka nie tak.Prowadzący ciążę skupił się tylko na możliwym konflikcieRh, o grupach nic nie mówił

Mimo tego sprzętu, mimo świadomości, że to jedyny taki w Wielkopolsce – od początku nie brałam go pod uwagę. Wystarczyły mi przeleżane tam, na początku ciąży, dwa dni. Choć wiedziałam, że jeśli coś zacznie się dziać za wcześnie, jeśli cokolwiek będzie nie tak – pojadę na Polną. Nic się takiego nie działo i przy pierwszym porodzie wybrałam szpital im. Św. Rodziny, przy drugim Raszei. Pierwszy skończył się kleszczami i choć córa zdrowa, ja totalnie pokiereszowana, cieleśnie i psychicznie. Drugi poród (który zresztą u siebie opisałam, ale linkować bezczelnie nie będę ;)) był fantastyczny. Nikogo tam nie znałam, nie miałam opłaconej położnej, lekarza itd. Jedyny wydatek to bodajże 15 zł za ubranie ochronne dla męża. Położna była cudowna, lekarka profesjonalna. Rodziłam po ludzku, wśród fajnych ludzi. Wszystkim kobietom życzę takiego porodu!

Moja położna mnie po głowie nie głaskała, ale też nie obrażała. W ogóle mało mówiła. Poród miałam szybki i bez komplikacji, jak na pierwsze dziecko to łatwo poszło. Wszystkiego w sumie ok 4 h, z czego bolało 2,5. Dla mnie podstawa to był ktoś u boku gdyby mąż nie chciał albo nie mógł byłaby ze mną szwagierka. Wychodzę z założenia, że dobrze mieć przy sobie trzeźwo myślącego świadka. Druga sprawa, że personel przy kimś też się pilnuje bardziej. Ja na opiekę w trakcie porodu nie narzekam, w trakcie szycia jeszcze z lekarzem żartowałam żeby mi szwy policzył bo później się będę z koleżankami przeżyciami wymieniać 🙂 pośmiał się i policzył mimo, że była 3 w nocy. Jedyny żal mam do szpitala o dokarmianie za moimi plecami córki sztucznym mlekiem i o to, że dostałam ją dopiero 7 h po porodzie.

Mnie na porodówce spotkały same przyjemne rzeczy. Położne z sercem, lekarze z powołaniem. Rodziłam w szpitalu, w którym absolutnie nikogo nie znałam. Nikt nie znam mnie. Spotkałam się z pomocą, uprzejmością, dobrym słowem, wsparciem i szacunkiem do mnie i dziecka. Od ordynatora, który robił przegląd odbywających się porodów usłyszałam, że zrobi wszystko, by poród poszedł sprawnie i byśmy z dzieckiem byli zdrowi i szczęśliwi. I to wszystko w szpitalu miejskim, w szczycie sezonu porodowego 🙂

Nasłuchałam się o porodach od mamy i siostry. Teraz doczytałam u Ciebie.
Matko z córką (no, tutaj matko z synem 🙂 ), z jakiej racji oni mają uprawnienia medyczne? Ja rozumiem, że uodparniają się nieco na ludzką krzywdę, bo sami by sfiksowali, przeżywając każdego z osobna, ale jednak człowiek z natury ma w sobie pewną dozę empatii.
Któregoś dnia będę chyba mocno wyczulona i wybredna przy doborze szpitala. Chcę wspominać dzień, w którym moje dziecko przyszło na świat dobrze, a nie przez pryzmat lekarzy z pretensjami. I mam wielką nadzieję, że mój chłopak/narzeczony/mąż (kto wie, jak to wtedy będzie) stanie na wysokości zadania w takiej sytuacji i utwierdzi mnie w przekonaniu, że dobrze wybrałam 😀

A ja rodzilam na ligocie i moj moz byl przy cc i nawet robil zdjecia lekarka tylko mowila kiedy, rodzilam bliźniaki miesiac na patologii tez ok, zajmowali sie mna jak kazda choc nie mialam tam swojego lekarza drugi raz tez tam bym poszla rodzic

Jak czytam niektóre histrie, to padam na kolana przed moim szpitalem. Choć są zdania podzielone, to złego słowa nie powiem.

Mój mąż był przy moim porodzie, widział co się dzieje i teraz przyznaje mi że był przerażony i spraliżowany.
Teraz się z tego śmieje „że poród to gorsze niż wojna, bo tam albo cię zabiją albo opatrzą”
Jednak ja wiem, to co on wie. To była rzeź i masakra, która nie mal kosztował mnie i nasze dziecko życie.
Teraz zrobilibyśmy, powiedzieli wiele rzeczy, ale wtedy…kiedy żadne z nas nie wiedziało i było sparaliżowane strachem…nie wiem czy da się radę, no chyba że ktoś ma wyjątkowo mocny charakter,
Do dziś pamiętam jego słowa ;”Błagam przyj mocniej bo zabiorą cię na salę operacyjną” taki lęki, strach był w jego głosie…
Nigdy więcej, żadne z nas nie chce tego doświadczyć. nigdy

Cześć. Czytam od wczoraj Twojego bloga wpis po wpisie i nie mogę wyjść z szoku Twojej postawy i światopoglądu – tak trzymaj!:)

ja zostałam mama jeszcze wcześniej niż Ty, do 18nastki zabrakło 4 miesięcy. Taa wpadka, nie to, że planowane, ale chciane od początku. Szczególnie, że z facatem byłam od 14 roku życia ( jak z nim wytrzymałam?! ). 3 miesiące temu urodziłam drugą córę – ta już była planowana.

1 raz rodziłam w miedzylesiu w Warszawie, ogołnie całkiem spoko. Położna do rany przyłóż, cierpliwa, wszystko mi wyjaśniała na bieżąco, to co się ze mną teraz dzieje, co z dzieckiem. Pech chciał, ze rodziłam w nocy z soboty na niedziele, akurat tak dyżur miała lekarka kontraktowa (tak to się chyba zwie?) , stara raszpla. O jezu jak bolało, darłam się tak, że podobno na parterze było mnie słychać, a byłam na 3cim piętrze 😉 położna mówiła, że jak pomaga to mam krzyczeć i już. Lekarka wpadła o 3ciej w nocy do mnie z ryjem, że jej spać nie daje! cóż miała pecha, akurat miałam skurcz i miałam na kim się wyżyć, a w słowach to ja nie przebieram ;). położna nawet mi wody do wanny nalała!. Wtedy łaskawie dała zgode na jakiś środek, ktory mnie tak otumanił, że byłam bliska gadania z niewidzialnymi krasnalami. Raszpla zszyła mnie tak, że przez 3 tyg siedzieć nie dałam rady i nic robić, a tylko 3 szwy, Poza tą lekarka wszystko było naprawdę super :).

Drugi raz też tam rodziłam, tym razem z już-mężem ( pierwszy raz bez bo chłopaczyna miał angine – niech się cieszy :D) położna była ta sama 🙂 rewelacja ! lekarka była strasznie młoda, dopiero się uczyła chyba nawet, albo było ledwo co po studiach. Była bardzo zaangażowana, co chwilę przychodziła i się pytała czy czegoś NAM nie trzeba. G w końcu raczyła wyjść po 4 h skurczów (swoja drogą mieli ze mnie dobry ubaw jak klnełam meża , że już mu nigdy nie dam! i nich se goni po lalke do sekszopu jak chce znów kiedyś zamoczyć) . Akurat była zmiana dyżurów więc miałam przy sobie dwie położne i 4 lekarzy 🙂 bo tamte nie chciały wyjść póki wszytsko się nie zakończy. Inny lekarz, który mnie zszywal (16 szwów bo księżna raczką się pchała) w tym czasie miedzy moimi nogami żartował ze mną tak aż się trzesłam ze śmiechu i nie mogł mnie zszyć 😉 coś było o karmieniu piersią przez murzynki , jak karmią to dziecko idzie obok z sutkiem w ustach, a na zime to dobre rozwiązanie cycek jako szalik 😉 czytając to yo nie brzmi zbyt zachęcająco jak takimi żartami sypał, ale on to tak życzliwie i fajnie mówił, bez zadnej złośliwości, ze ten porod wspominam baardzo miło 🙂 swoją drogą miałam 16 szwów, a normlanie siedziałam po porodzie i bez problemu wszystko robiłam.